အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ႕ေရာဂါ

အာဟာရဟု သိမွတ္ထားေသာ အစားအစာမ်ားတြင္

(၁) အင္အားကိုျဖစ္ေစေသာ ကာဘိုဟိုက္ဒရိတ္ (carbohydrates) ေခၚ ကစီဓာတ္၊
(၂) ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးထြားေရးကို အားေပးေသာ ပရိုတင္း (Protein) ေခၚ အသားဓာတ္၊
(၃) အင္အားအျဖစ္ ေျပာင္းလြဲ သံုးႏိုင္ေသာ အဆီဓာတ္ (fat)၊
(၄) ေရာဂါမ်ားကို အေတာ္အတန္ ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေသာ ဗီတာမင္ (vitamins) ေခၚ သက္ေစာင့္ဓာတ္ႏွင့္
(၅) ခႏၶာကိုယ္အတြက္ မရွိလွ်င္ မျဖစ္ ေသာ အခ်ိဳ႕သတၱဳဓာတ္တို႔ ပါဝင္ၾကေပသည္။ ၎ ၅ မ်ိဳးထဲမွ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ေလ်ာ့နည္း ေနလွ်င္ အာဟာရျပည့္ဝသည္ဟု မေခၚဆိုႏိုင္ေတာ့ေပ။

Calorie ေခၚ အင္အားဓာတ္သည္ လႈပ္ရွားမႈအတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အာဟာရဓာတ္တစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎ဓာတ္ခ်ိဳ႕တ့ဲလွ်င္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေႏွးေကြးသြားတတ္သည္။ ေမြးစအရြယ္မွပင္ စတင္၍ လႈပ္ရွားမႈ ဆိုသည္မွာ အၿမဲမျပတ္ လုပ္ေနၾကသည့္ ကိစၥတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ 

လမ္းမေလွ်ာက္ေသးသည့္ ကေလးငယ္အရြယ္ပင္ ျဖစ္လင့္ကစား သူႏွင့္တန္သည့္ အင္အားအေလ်ာက္ ေျခ၊ လက္ လႈပ္ရွားမႈကေတာ့ ရွိေနၿမဲျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အင္အားဓာတ္သည္ ေမြးစမွပင္ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိေနအပ္ေပသည္။ အင္အားခ်ိဳ႕တ့ဲလွ်င္ မာရစမတ္ (Marasmus) ေခၚ အင္အားခ်ိဳ႕တ့ဲေရာဂါဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ အာဟာရခ်ိဳ႕တ့ဲ ေရာဂါတစ္မ်ိဳး ရလာမည္ျဖစ္ေပသည္။

Credit: ေဒါက္တာခင္မ်ိဳးဟန္ (ကေလးအထူးကုဆရာဝန္ႀကီး)
သားသားမီးမီးတို႔ ျဖစ္တတ္ေသာေရာဂါမ်ား -၂ စာအုပ္

ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)